به نشانیِ شیراز

همیشه همین طور بوده است، کلماتِ ساده می آیند، زندگی می کنند و می میرند، تا ترانه ی تاره ای زاده شود. همیشه همین طور بوده است، قطراتِ تشنه...می آیند. زندگی می کنند و می میرند، تا اَبرَکِ بنفشه پوش اردیبهشتی شاید همیشه همین طور بوده است، شاعران بزرگ... می آیند زندگی می کنند و می میرند، تاردِپای گرمِ دیگری...بر برف! و ما می آییم و زندگی می کنیم وگاهی از دور، دستی برای هم تکان می دهیم و می میریم. تمام زندگی همین است! حالا به نشانی شیراز برو ببین از غیبِ این لسانِ ساده چه می وَزد از واژه هایِ این وَرا...! سید علی صالحی/کتاب یوماآنادا/ نام شعر: به نشانی شیراز/انتشارات ناهید